از زمانی که مادر شده ام بیشتر به رفتار پدرها و مادرهای فامیل با فرزندانشان توجه میکنم ولی گاهی اوقات واقعا نا امید میشوم که آخر چطور باید با چنین بچه ای برخورد کرد.

به همین دلیل مطالعه و سرچ در موردتربیت فرزند را شروع کردم و تصمیم گرفتم خلاصه ای از آنها را اینجا بگذارم .

طبق نظر "جان گری" در کتاب "مهارتهای جدید برای تربیت فرزند"برای رفع نیاز بچه ها چهار روش وجود دارد :

  1. گوش دادن و درک کردن
  2. آمادگی و نظم
  3. پرت کردن حواس و جهت دهی
  4. آداب و رفتارهای مشخص

از طرفی چهار نوع خلق و خوی متفاوت در بچه ها وجود دارد، در نتیجه باید باتوجه به خلق و خوی هر بچه، واکنش مناسب از خودمان نشان دهیم.

اگرچه همه ی بچه ها به نوعی به تمامی این رفتارها نیاز دارند اما هر بچه ای منحصر به فرد است و ممکن است در یک حیطه نسبت به دیگری نیاز بیشتری داشته باشد.

1. بچه های حساس (نیاز به گوش دادن و درک کردن )

*  نیاز به همدلی و تایید ناراحتی هایشان دارند.

* بزرگترین اشتباهی که میتوان در مورد آنها انجام داد این است که زمانی که ناراحت هستند بخواهید آنها را خوشحال کنید.

* نیاز دارند درک کنند که تنها خودشان نیستند که به ناراحتی دچار می شوند.

 

2.بچه های فعال (نیاز به آمادگی و نظم )

* آنها به اقدام، عمل و نتیجه توجه دارند، بنابراین اگر بدانند چه برنامه و اقدامی باید انجام دهند بیشتر همکاری می کنند. بچه های فعال همیشه باید از قبل بدانند برنامه چیست، قوانین چه هستند و چه کسی رئیس است.

* دوست دارند مرکز توجه باشند، دست به عمل بزنند و همیشه حق با آنها باشد. بنابراین برای کاهش مقاومت بچه های فعال همیشه آنها را در اولویت قرار دهید و هر وقت امکان دارد مسئول کاری کنید.

* آنها انرژی لازم برای سرعت بخشی به کارها را دارند.

با اینکه فقط بنشینند و گوش دهند، مشکل دارند. آنها با عمل و مشارکت کردن با دیگران به بهترین شکل می آموزند.

وقتی مجبورید برای مدتی در جایی منتظر بمانید حتما برایشان بازی طراحی کنید تا سرگرم شوند.

* همیشه دوست دارند بخشی از تیم برنده باشند و برای اینکه بتوانند خودشان را بابت اشتباهاتشان ببخشند نیاز به تایید و تصدیق فراوان دارند.

* اگر از تنبیه یا عدم تایید بترسند ، اشتباهاتشان را پنهان یا از آنها دفاع می کنند بنابراین اگر در برابر اشتباهاتشان بازخوردها به صورت خصوصی و دور از چشم دیگران به آنها داده شود کمتر مقاومت میکنند و حالت دفاعی به خود نمی گیرند. آنها از شما بابت اینکه آبرویشان را در جمع حفظ کرده اید قدر دانی خواهند کرد.

* عبارت" من میخواهم" به بچه ها یاد آوری میکند که شما رئیس هستید و مقاومتشان را کاهش می دهد.

* این بچه ها علاوه بر نظم و ساختار روشن، به وقفه های منظم نیاز دارند و باید احساس کنند که بیشتر از بچه های دیگر تحت مراقبت و کنترل اند زیرا ممکن است این بچه ها از کنترل خارج شوند و قلدری یا بدخلقی شدیدی به راه بیاندازند.

 

۳. بچه های تاًثیر پذیر ( نیاز به جهت دهی و پرت کردن حواس)

اجتماعی و معاشرتی هستند و زیاد صحبت می کنند.

تغییر را دوست دارند و در برابر تمرکز مقاومت می کنند در نتیجه معمولا کاری را تمام نکرده به سراغ کار دیگر می روند.

* وقتی به این بچه ها فرصت داده شود تا شاد باشند، در بیشتر موارد کنجکاوی می کنند و کم کم توجهشان رشد می یابد و می آموزند عمیق تر به مسائل بنگرند.

* وقتی در برابر خواسته ی شما مقاومت میکنند، تنها باید آنها را به سوی فعالیت و فرصتی دیگر برای کسب تجربه جهت داد.

* می خواهند آزاد باشند تا کارها را به روش خودشان انجام دهند و بی نظمی بخشی از فرآیند یادگیرشان است. برای آنها دشوار است که ریخت و پاش خودشان را جمع کنند مگر اینکه با آنها همکاری کنید.

* این بچه ها گرایش دارند فراموشکار و غیر قابل اعتماد باشند.

* تشنه ی شنیدن داستان ها، افسانه ها و حماسه ها هستند. داستان خواندن روشی عالی است تا این بچه ها را برای خواب آماده کند برعکس تماشای زیاد تلویزیون می تواند فرآیند خلق تصاویر درونی شان را تضعیف کند.

* عمل آواز خواندن حواس بسیاری از این بچه ها را از آنچه آزارشان می دهد پرت می کند و دوباره آنها را به سوی عشق و حمایت جهت میدهد.شما حتی می توانید با آواز خواندن کارهای روزمره را مفرح کنید.

* وقتی ناراحت هستند و مقاومت می کنند به نحوی با جهت دهی دوباره واکنش نشان می دهند. " حالا بیا این کار را بکنیم..." یا " و حالا می توانیم...."

* خوب نیست از بچه ها بپرسید چه دوست دارند بلکه پیشنهادهایی مطرح کنید و به او اجازه دهید با شما موافقت یا مخالفت کند.

 

۴. بچه های پذیرا (نیاز به آداب و رفتار مشخص)

* خیلی نگران جریان زندگی هستند. آنها می خواهند بدانند قرار است چه اتفاقی بیفتد و نیاز دارند بدانند چه توقعی باید داشته باشند.

در واقع در موقعیتهای جدیدی که نمی دانند چه انتظاری داشته باشند، مقاومت می کنند و نیاز به یک روال عادی، تکرار و رفتارهای مشخص دارند تا نسبت به تغییر مقاومت نشان ندهند.

* مهربان و خوش نیت و با ملاحظه هستند

* مانند دیگر بچه ها تحرک ندارند و اغلب راضی اند ساکت بمانند و از استراحت، غذا خوردن، نگاه کردن ، گوش دادن و خوابیدن لذت ببرند.

* آنها اعلب به مشاهده کردن نیاز دارند تا در کارها مشارکت کنند.

* معمولا نادیده گرفته می شوند چون خیلی ساکت، راحت و بدون توقع هستند.

* برای انجام کارها به شدت نیاز به انگیزه دارند اگرچه ترجیح می دهند بخوابند یا در خانه بمانند.

* آنها بدخلقی شان را آشکار نمی کنند چون نمی خواهند مشکل ساز یا موجب ناراحتی شوند. آنها از نا امید کردن والدینشان و طرد شدن هراس دارند.

* این گونه بچه ها آرام و عملگرا هستند و می توانند برای رسیدن به اهدافشان بر موانع بزرگ غلبه کنند. آنها به آرامی اما مصمم حرکت می کنند.

 

این روشهای مختلف تریتی ، سطح مقاومت بچه ها را کاهش می دهد، اما برای اجرایی کردن هر کدام زمان می برد.

موفق باشید