الان که این مطلب را مینویسم نی نی من ۳ماه و ۱۷ روز دارد..تازه سرش را نگه میدارد، بلند میخندد، مرا کاملا میشناسد و با جیغ زدن میخواهد حرف بزندheart

اثرات دوران حاملگی خیلی خیلی کم شده...وزنم تقریبا به حالت اولیه برگشته و لباسهای قبلی ام اندازه ام هست

در کل حال جسمی و روحیم خیلی خوب است و با نی نی ام عشق میکنم

هر روز صبح که بیدار میشم اول یه روتین صبحگاهی برای نی نی دارم که شامل موارد زیر است:

۱. عوض کردن پوشک

۲. شستن دست و صورتش

۳.شانه زدن موها

۴. ویتامین آ د

۵.بازی کردن با نی نی ( مثلا جلوش نرمش میکنم، براش آواز میخونم و در حالی که دراز کشیدم رو پاهام میذارمش و بالا و پایین میبرمش یا اینکه دست و پاهاش رو نرمش و ماساژ میدم)

گاهی اوقات دم کرده ی پر سیاوش هم چند قاشقی بهش میدم

بعدش نی نی نیم ساعتی با شبکه ی پویا سرگرمه و من میدونم باید تو این فرصت یه فکری به حال ناهار بکنم

بعد از یه مدتی نی نی خسته میشه... روی پاهام میذارمش و براش لالایی میخونم یا اینکه با گوشیم براش آهنگ و نوحه میذارم و مطابق ریتم تکونش میدم تا خواب بره ( این روش روی پا گذاشتن خیلی به درد بخور بوده برام به خصوص در مهمونی ها، البته نا گفته نماند که نی نی رو از همون روزهای اول به این روش عادتش دادم)

گاهی اوقات تا عصر خوابه و فقط برای شیر دادن بیدار میشه...